علم بیان
بیان در لغت به معنی پیدا و آشکار شدن است و در اصطلاح ادبی مجموعه علومی است که به وسیلهٔ آنها می‌توان معنای واحدی را به راه‌های گوناگون بیان کرد. علم بیان به همراه معانی، بدیع، عروض و قافیه مجموعهٔ علوم بلاغی را در زبان و ادبیات فارسی تشکیل می‌دهد. بیان را همچون دیگر دانش‌ها می‌توان از دو دیدگاه مورد بحث و بررسی قرار داد:
- دیدگاه موضوعی
- دیدگاه تاریخی
موضوع‌های علم بیان
موضوع‌های علم بیان، عبارت است از:
منابع
- کتاب بیان، نوشته سیروس شمیسا